ภาษาโปรแกรม

   ภาษาโปรแกรมคอมพิวเตอร์มีวิวัฒนาการมายาวนาน นับตั้งแต่การสั่งงานคอมพิวเตอร์ด้วยภาษาเครื่องที่ประกอบด้วยเลข 0 และ 1 ในยุคเริ่มแรกของคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการเขียนโปรแกรมขนาดใหญ่ เนื่องด้วยความยากของการเขียนโปรแกรม จนมาถึงปัจจุบันที่ภาษาโปรแกรมคอมพิวเตอร์มีความคล้ายคลึงกับภาษาอังกฤษ ทำให้การเขียนโปรแกรมขนาดใหญ่ทำได้รวดเร็ว และมีความผิดพลาดน้อยลง แต่เนื่องจากคอมพิวเตอร์ยังคงต้องทำงานตามคำสั่งภาษาเครื่อง เมื่อเราเขียนโปรแกรมแล้ว จึงต้องมีการแปลให้เป็นภาษาเครื่องก่อน
ตัวแปลภาษาโปรแกรมมี 2 ประเภท คือ
1. คอมไพเลอร์ (compiler) จะแปลโปรแกรมทั้งโปรแกรมให้ถูกต้อง จึงจะได้ผลลัพธ์เป็นโปรแกรมภาษาเครื่องที่นำไปสั่งงานคอมพิวเตอร์ได้ภาษาที่ต้องแปลด้วยคอมไพเลอร์ เช่น C, C++,Java

2. อินเทอร์พรีเตอร์ (interpreter) จะแปลคำสั่งในโปรแกรมทีละคำสั่งให้เป็นภาษาเครื่อง ส่งให้คอมพิวเตอร์ทำงานทันทีโดยไม่ต้องรอให้แปลเสร็จทั้งโปรแกรม เช่น Python , Logo

2.2 ใช้ขันตักน้ำ 20 ขันจนเต็มตู้ปลา

รหัสลำลองและผังงานที่มีการทำงานแบบวนซํ้า

ตัวอย่างการเขียนรหัสลำลองและผังงานที่มีการทำงานแบบมีเงื่อนไข

การกำหนดค่าให้ตัวแปร

การกำหนดค่าอย่างใดอย่างหนึ่งให้กับตัวแปรสามารถทำได้ 3วิธี คือ

໐  การรับค่าจากภายนอก
໐  การกำหนดค่าจากค่าคงที่หรือตัวแปรอื่น
໐  การกำหนดค่าจากการคำนวณ

   สัญลักษณ์ที่นิยมใช้สำหรับกำหนดค่าให้กับตัวแปร คือ ⇽ใช้เพื่อนำค่าทางขวาของ  ⇽ ไปกำหนดให้กับตัวแปรทางด้านซ้ายของ ⇽ เช่น

   การตั้งชื่อตัวแปรให้เหมาะสมกับค่าที่ตัวแปร เช่น ตัวแปร name เก็บข้อมูลชื่อ , ตัวแปร age เก็บข้อมูลอายุ 

ตัวอย่างการเขียนการค่าตัวแปร
x ⇽ 2  นำค่า 2 ไปใส่ในตัวแปร x

ตัวอย่างการเขียนรหัสจําลองและผังงาน

ผังงาน

   ผังงาน หมายถึง ผังงานเป็นเครื่องมือชนิดหนึ่งที่ใช้ในการวางแผนหรือออกแบบการแก้ไขปํัญหา เพื่อให้สามารถนำไปปฏิบัติตามหรือเขียนโปรแกรมเพื่อสั่งให้เครื่องคอมพิวเตอร์ทำงานได้ง่าย สถาบันมาตรฐานแห่งชาติเอมริกา ( The National Standard Institute : ANSI ) ได้กำหนดสัญลักษณ์ที่เป็นมาตรฐานในการเขียนแผนผังไว้ ซึ่งในที่นี้จะแนะนำการใช้งาน 5 สัญลักษณ์พื้นฐาน

การเขียนรหัสลำลองและผังงาน

การเขียนรหัสลำลอง หมายถึง การเขียนรหัสลำลองเป็นการใช้คำอธิบายขั้นตอนอย่างชัดเจนในการแก้ไขปัญหา หรือการทำงานของโปรแกรมซึ่งรูปแบบการเขียนจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ และความถนัดของผู้เขียน โดยอาจเขรยนเป็นภาษาพูด ทำให้เขียนง่ายไม่ต้องกังวลรูปแบบ

การเขียนรหัสลำลอง เรื่อง การแต่งกายชุดนักเรียน

เริ่มต้น

  1.ใส่ชุดชั้นใน

  2.ใส่กระโปรงนักเรียน

  3.ใส่เสื้อนักเรียน

  4.ใส่หูกระต่ายหรือโบว์

  5.ใส่ถุงเท้า

  6.ใส่รองเท้า

 จบ

 

ตัวอย่างขั้นตอนกรแก้ไขปัญหา

ขั้นตอนที่ 1 การวิเคราะห์และกำหนดรายละเอียดของปัญหา
ข้อมูลเข้าจำนวนสามจำนวนได้แก่ a, b และ c
ข้อมูลออกหรือสิ่งที่ต้องการ ตัวเลขที่มีค่ามากที่สุดของเลขสามจำนวน
วิธีตรวจสอบความถูกต้อง ดำเนินการหาตัวเลขที่มากที่สุดด้วยตัวเองโดยกำหยนดชุดตัวเลข 3 จำนวน เช่น 8, 7 และ 12 ในกรณีนี้ตัวเลขที่มีค่ามากที่สุด คือ 12

ขั้นตอนที่ 2 การวางแผนการแก้ปัญหา
    2.1  เปรียบเทียบ a และ b เพื่อหาค่ามากกว่าระหว่างสองจำนวน
    2.2  นำค่าที่ได้มาเปรียบเทียบ กับ c เพื่อหาค่าที่มากกว่า
    2.3  ค่าที่มากที่สุดคือ ผลลัพธ์ที่ได้จากขั้นตอนที่ 2.2

ขั้นตอนที่ 3การดำเนินการแก้ไขปัญหา
         ดำเนินการทดสอบตามขั้นตอนที่วางแผนไว้กับชุดตัวเลขที่กำหนด โดยสมมติ a, b และ c เป็น 8, 7 และ12 ตามลำดับ
    3.1  เปรียบเทียบเพื่อหาค่าที่มากกว่าระหว่าง 8และ 7 เป็น พบว่า 7 เป็นค่าที่มากกว่า
    3.2  เปรียบเทียบเพื่อหาค่าที่มากกว่าระหว่าง 8และ 12 เป็น พบว่า 12 เป็นค่าที่มากกว่า
    3.3  ค่าที่มากที่สุดของ 8,7 และ12 คือ 12

ขั้นตอนที่ 4 การตรวจสอบและปรับปรุง
เมื่อพิจารณาคำตอบได้คือ 12 กับ ค่าที่เหลือ ซึ่งได้แก่ 8 และ 7 พบว่า 12 มีค่ามากกว่าค่าที่เหลือทั้งคู่ คำตอบนี้จึงเป็นคำตอบที่ถูกต้องตามกำหนดของสิ่งที่ต้องการ
  แนวคิดข้างต้นใช้งานได้เนื่องจากว่าหากพิจารณาจำนวนสามจำนวนใดๆ เมื่อa. b และb>c แล้วa>c ด้วย
จากตัวอย่างแม้ว่าจะไม่ได้นำมาเปรียบเทียบกับ8 ซึ่ง8ถูกตรวจสอบมาก่อนหน้าแล้วว่ามากกว่า 7 เพราะฉะนั้น 12 จึงมากกว่า 7 ด้วย

หน่วยที่ 3 แนวคิดเชิงนามธรรม

แนวคิดเชิงนามธรรม

แนวคิดเชิงนามธรรม (abstract thinking หรือ abstraction) เป็นองค์ประกอบหนึ่งของแนวคิดเชิงนามธรรม

(computational thinking) ซึ่งใช้กระบวนการคัดแยกคุณลักษณะที่สำคัญออกจากรายละเอียด ปลีกย่อยในปัญหาหรืองานที่กำลังพิจารณา เพื่อให้ได้ข้อมูลที่จำเป็นและเพียงพอในการแก้ไขปัญหา

กิจกรรมที่ 1 แยกคุณลักษณะที่จำเป็นของปากกา

1.มีด้ามจับ

2.มีไส้หมึก

3.มีที่กดปากกา

กิจกรรมที่ 2    มีส้ม 5 กิโลกรัม มีองุ่น 7 กิโลกรัม น้ำมันงา 2 กิโลกรัม ชมพู่ 4 กิโลกรัม  รวมมีผลไม้ทั้งหมดกี่กิโลกรัม

ข้อมูลจำเป็น คือ

1.ชนิดของผลไม้

ข้อมูลที่ไม่จำเป็น คือ

1.น้ำมันงา

แบบฝึกหัดหน่วยที่ 3 เรื่องแนวคิดเชิงนามธรรม

การถ่ายทอดรายละเอียดของปัญหาและการแก้ปัญหา

     การถ่ายทอดรายละเอียดนี้ไปสู่ผู้ที่จะวิเคราะห์และแก้ปัญหา ซึ่งเป็นไปได้หลายรูปแบบ หากผู้แก้ปัญญาคือบุคลอื่น การถ่ายทอดปัญหาสามารถทำได้โดยการอธิบายเป็นข้อความและอาจใช้แผนภาพประกอบ หากผู้แก้ไขปัญหาคือคอมพิวเตอร์ การถ่ายทอดวิธีการแก้ไขปัญหาก็จะอยู่ในรูปภาษาโปรแกรม

กิจกรรมที่ 1 

1.เส้นทางเดินจากโรงเรียนกลับบ้านที่ใช้ระยะทางสั้นที่สุด

ตอบ 900 เมตร

2.เส้นทางเดินจากโรงเรียนกลับบ้านที่สั้นที่สุดโดยแวะร้านขายขนม

ตอบ 1300 เมตร

3.เส้นทางเดินจากโรงเรียนกลับบ้านที่สั้นที่สุดโดยแวะร้านขายขนม และ เลือทางเดินเฉพาะถนนที่มีร่มเงาเท่านั้น

ตอบ 2400 เมตร